ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΘΕΜΑ;

Όλα αυτά τα χρόνια που εργάζομαι ως νηπιαγωγός, υπήρξαν αρκετοί γονείς οι οποίοι κάποια στιγμή βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα δύσκολο θέμα, κυρίως το θέμα της απώλειας κάποιου συγγενικού ή πολύ κοντινού προσώπου. Η βασική τους ανησυχία, όπως είναι λογικό, ήταν πώς μπορούν να προσεγγίσουν αυτό το θέμα μιλώντας στο παιδί τους για αυτό που έχει συμβεί και πώς μπορούν να το βοηθήσουν να διαχειριστεί το ίδιο την απώλεια.  

Τα παιδιά, ακόμα και σε πολύ μικρή ηλικία, αντιλαμβάνονται πολλά περισσότερα από όσα νομίζουμε. Συχνά, έρχονται αντιμέτωπα με δύσκολες καταστάσεις, είτε μέσα από την προσωπική τους ζωή είτε μέσα από τις ειδήσεις και το περιβάλλον τους. Θέματα όπως η απώλεια, το διαζύγιο, η ασθένεια, οι φυσικές καταστροφές ή η βία, μπορεί να τα προβληματίσουν και να δημιουργήσουν απορίες. Το πώς θα τους μιλήσουμε γι’ αυτά τα θέματα είναι καθοριστικό για την ψυχική τους ισορροπία και την αίσθηση ασφάλειας που νιώθουν.

Προσάρμοσε τη συζήτηση στην ηλικία του παιδιού σου.

Δεν χρειάζεται να το υπερφορτώσεις με πολλές λεπτομέρειες. Οι απαντήσεις σου πρέπει να είναι απλές και κατανοητές, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, την ωριμότητα και την προσωπικότητά του. Σε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας οι εξηγήσεις πρέπει να είναι απλές και συγκεκριμένες. Αν σε ρωτήσει «Γιατί κάποιος πέθανε;», μπορείς να πεις: «Το σώμα του σταμάτησε να δουλεύει και δεν μπορούμε να τον ξαναδούμε, αλλά πάντα θα τον θυμόμαστε».

Άκουσε προσεκτικά και ρώτησέ το τι ήδη γνωρίζει.

Το παιδί σου ενδεχομένως έχει ήδη ακούσει πράγματα, αλλά μπορεί να έχει παρερμηνεύσει τις πληροφορίες. Ρώτησέ το τι ξέρει και διόρθωσε τυχόν παρανοήσεις, αποφεύγοντας τις τρομακτικές λεπτομέρειες.

Μίλησε με ειλικρίνεια και ηρεμία.

Τα παιδιά καταλαβαίνουν πότε ένας ενήλικας είναι αγχωμένος ή αποφεύγει να μιλήσει. Είναι σημαντικό να είσαι ειλικρινής, αλλά ταυτόχρονα να του μεταδίδεις αίσθηση ασφάλειας.

Δώσε έμφαση στην ασφάλεια και την ελπίδα.

Τα παιδιά χρειάζονται να νιώσουν ότι είναι προστατευμένα. Ακόμα και αν συζητάμε κάτι δυσάρεστο, μπορούμε να τους δείξουμε ότι υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες.

Επίτρεψε τα συναισθήματά του.

Μην απορρίπτεις ή υποτιμάς τα συναισθήματα του παιδιού σου. Αν πει «φοβάμαι» ή «είμαι λυπημένος», επιβεβαίωσε το συναίσθημά του: «Καταλαβαίνω ότι νιώθεις έτσι, είναι φυσιολογικό».

Χρησιμοποίησε ιστορίες και παιχνίδι.

Για τα μικρότερα παιδιά, τα βιβλία, τα παραμύθια και τα παιχνίδια ρόλων μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση δύσκολων θεμάτων.

Δείξε ότι είσαι διαθέσιμος/η για συζήτηση.

Μην περιμένεις να ρωτήσει το παιδί μία φορά και να τελειώσει η συζήτηση. Ενημέρωσέ το ότι μπορεί να σου μιλήσει όποτε θέλει και ότι οι ερωτήσεις του είναι πάντα ευπρόσδεκτες.

Αν δυσκολεύεσαι, ζήτα βοήθεια.

Αν δεν ξέρεις πώς να μιλήσεις για κάποιο θέμα ή αν το παιδί δυσκολεύεται να διαχειριστεί μια κατάσταση, ένας ειδικός, όπως παιδοψυχολόγος, μπορεί να βοηθήσει.

Για το παιδί σου το πιο σημαντικό είναι να ξέρει ότι είσαι δίπλα του, ότι το αγαπάς και ότι μπορεί να νιώθει ασφαλές, ακόμα και όταν η ζωή φέρνει δυσκολίες.